İncir ağacı, dutgiller familyasında yer alan, Ficus cinsine ait bir ağaç türüdür. Halk arasında "yemiş" olarak da bilinir. Türkiye'nin Ege ve Akdeniz bölgelerinde yaygın olarak yetişir ve 1,5 ila 6 metre arasında değişen yüksekliklere ulaşabilir. İncir ağaçları hem yabani olarak doğada bulunur hem de kültüre alınarak yetiştirilir.

İncir ağacı, dişi ve erkek olarak iki farklı cinsiyette bulunur. Aynı ağaç üzerinde hem dişi hem de erkek nitelikli dallar bulunmaz. Dişi ağaçların meyveleri büyük, tatlı ve yenilebilirken, erkek ağaçların meyveleri küçük ve dişilerin meyveleri gibi yenilebilir değildir. Ancak erkek ağaçlar, tozlaşma için hayati öneme sahiptir. Genellikle birçok dişi ağacın yanına bir erkek ağaç dikilir ve tozlaşmayı "Mazı" adlı bir böcek sağlar.

İncir ağaçları Mart ve Nisan aylarında çiçek açarlar. Çiçekler, çukurlaşarak armut şeklini alır ve çiçek çanağının içinde etlenmiş bir şekilde oluşurlar. Olgunlaşma sürecinde çiçek tablası ve çeperi, çiçeğin taç yaprakları ile birlikte etlenip tatlılaşarak yalancı meyve olan incir ortaya çıkar. Gerçek incirler, esmer renkli ve sert çekirdeğimsi kısımlardır. Ortalama bir incir meyvesinin ağırlığı 65 gramdır ve ilk olgunlaşma Temmuz sonu ile Ağustos başı arasında gerçekleşir. Hasat süresi ise 40-45 gün sürer. İncir ağacı, sürgünlerinin ve sonbaharda kesilen dallarının toprağa dikilmesiyle üretilir. Türkiye'nin İzmir yöresi, en lezzetli incirlerin yetiştiği bölge olarak bilinir.

Kurutulmuş incir, oldukça değerli bir besin kaynağıdır. Bu meyvenin içerdiği besin maddeleri arasında %30-40 oranında şeker ve A, B, C vitaminleri bulunur. İncir, aynı zamanda lif, kalsiyum, magnezyum ve demir gibi önemli mineraller açısından da zengindir.